Koyma gönlünü tezgaha
İncinirsin İNCİNİRSİN
Üzerler seni bir daha
Canın acır İNCİNİRSİN
Sırtına binen çok olur
Sen değil onlar yorulur
Birde meşveret kurulur
Haber alır İNCİNİRSİN
Muhabbetin tadı kaçar
Olursun kötüye duçar
Adını koyarlar naçar
Tüm bunlara İNCİNİRSİN
Gönül rengini bozarlar
Arkandan mezar kazarlar
İyiliğine azarlar
Duyarsında İNCİNİRSİN
Devranın tersine döner
Biri iner biri biner
Üstüne ürkeklik siner
Yavaş yavaş İNCİNİRSİN
Gecen uzun gündüz kısa
Değişmez ilahi yasa
Üzerine basa basa
İyilik yap İNCİNİRSİN
Kuzu postu giyen kurdu
Canım dediklerim yordu
Gidip el aleme sordu
Dedim işte İNCİNİRSİN
Her kafadan bir ses çıkar
Pire için yorgan yakar
Sular tersine mi akar
Diyorum bak İNCİNİRSİN
Ne doktoru ne tabibi
Kim ki dünyanın sahibi
İyilik yap gör ayıbı
Sonrasında İNCİNİRSİN
Kafayı kuma koyanlar
Haram lokmayla doyanlar
Memleketini soyanlar
Tanıdıkça İNCİNİRSİN
Sözün özü durum böyle
Söyle imdatım hep söyle
Ömür geçti öyle böyle
Yaşlanınca İNCİNİRSİN
Yaşadıkça İNCİNİRSİN
imdat faal
